زمینه ها و پیامدهای خودفراموشی و راه های رهایی از آن در قرآن و روایات

چکیده خودفراموشی پدیده ای شوم و غیراخلاقی و یکی از مسائل مهم انسان شناختی و از مفاهیم مهم علوم انسانی است که در قرآن و روایات از آن به عنوان "نسیان نفس" یاد شده و اصطلاح امروزی آن "ازخودبیگانگی" که ترجمه واژ? " الیناسیون" است. این پژوهش با بهره گیری از روش نقلی و وحیانی و استمداد از اسناد کتابخانه ای به صورت محیطی و محدود به گردآوری و تحلیل و پردازش داده ها پرداخته و با جستاری در آیات مرتبط با موضوع و روایات معصومین : این موضوع را تحلیل و تبیین می کند. در پژوهش پیش رو این حقیقت را می یابی که چرا و چگونه ممکن است انسان خودش را از یاد برد و از آن فاصله بگیرد، زمینه های این جدائی و فراموشی چیست و چه آثار و پیامدهای شومی دارد، آیا راهی برای رهایی از آن وجود دارد و در صورت مثبت بودن جواب راه های گریز و نجات از این بحران کدامند؟ از قرآن و روایات بر می آید که خودفراموشی حالتی است که برخلاف حیوان، در انسان پیدا می شود و پیامدهای عینی و واقعی دارد. این نوشتار با عنوان «زمینه ها و پیامدها ی خودفراموشی و راه های رهایی از آن در قرآن و روایات» از جمله پژوهش های کاربردی در حوز? معارف قرآن و عترت است که ماهیت خودفراموشی را به مثابه یک پدید? شوم ضد اخلاقی و ضد ارزشی بررسی و زمینه ها و برآمدهای منفی آن را ریشه یابی و راه گریز و رهایی از این بحران را بیان و معرفی کرده است.